แบบสงสัยมากว่า ชีวิตที่ผมเจอนี่ถือว่าเป็นเรื่องปกติหรือเปล่า ควรทนต่อไปดีไหม
คือทุกวันนี้เวลาเดินทาง ต้องเดินทางอย่างต่ำวันละ 3 ต่อ และใช้เวลาอย่างต่ำขาไปอย่างเดียวประมาณ ชั่งโมงครึ่ง ไปกลับก็ปาไปประมาน 3 ชั่วโมง แล้วกลับถึงบ้านก่อน 3 ทุ่มได้ถือเป็นบุญอันประเสริฐ และก็ค่าใช้จ่าย3 ต่อก็ไม่ใช่ถูกๆเลยอะครับ รถเมล์ BTS แอร์พอตลิ้งค์ เสียเงินค่าเดินทางเดือนนึงอย่างเดียวประมาน 3-4พันบาท แถมต้องตื่นตั้งแต่เช้ามากๆ ออกจากบ้านไวๆ เพื่อไปทำงานตั้งแต่โคตรเช้ามากๆให้ทัน และก็เบียดๆขึ้นรถกัน
คือสงสัยว่า ชีวิตคนเมืองกรุงส่วนใหญ่ต้องเจอแบบนี้หรือเปล่าอะครับ แบบปกติชีวิตของคนวัยทำงานที่เจอแบบนี้ไหม?
เพราะผมพึ่งจบและใช้ชีวิตวัยทำงานอยู่ แต่ก็ทนใช้ชีวิตแบบนี้มาได้ปีกว่าๆแล้ว รุ้สึกปลง ไม่ชอบ ทุกข์ทรมานมาก ไม่อยากทนเลย
ซึ่งถ้าคำตอบคือ การลาออกจากงาน เปลี่ยนงานใหม่ สุดท้ายผมก้ต้องเจอวิถีการใช้ชีวิตแบบเดิม ที่ต้องตื่นตั้งแต่โคตรเช้ามากๆ เพื่อมาทำงานตั้งแต่เช้า
เบียดๆในการเดินทาง มันก็ไม่ใช่ชีวิตที่ผมอยาก
เลยอยากรู้ว่า ชีวิตที่ผมเจอนี่ เอาตามความเป็นจริง ชีวิตหลายๆคน เป็นแบบนี้ปกติ ใช่ไหมครับ?
ชีวิตการทำงานในเมืองกรุงเดินทางไปกลับวันละ3ชั่วโมง นี่ถือว่าปกติมากไหม?
คือทุกวันนี้เวลาเดินทาง ต้องเดินทางอย่างต่ำวันละ 3 ต่อ และใช้เวลาอย่างต่ำขาไปอย่างเดียวประมาณ ชั่งโมงครึ่ง ไปกลับก็ปาไปประมาน 3 ชั่วโมง แล้วกลับถึงบ้านก่อน 3 ทุ่มได้ถือเป็นบุญอันประเสริฐ และก็ค่าใช้จ่าย3 ต่อก็ไม่ใช่ถูกๆเลยอะครับ รถเมล์ BTS แอร์พอตลิ้งค์ เสียเงินค่าเดินทางเดือนนึงอย่างเดียวประมาน 3-4พันบาท แถมต้องตื่นตั้งแต่เช้ามากๆ ออกจากบ้านไวๆ เพื่อไปทำงานตั้งแต่โคตรเช้ามากๆให้ทัน และก็เบียดๆขึ้นรถกัน
คือสงสัยว่า ชีวิตคนเมืองกรุงส่วนใหญ่ต้องเจอแบบนี้หรือเปล่าอะครับ แบบปกติชีวิตของคนวัยทำงานที่เจอแบบนี้ไหม?
เพราะผมพึ่งจบและใช้ชีวิตวัยทำงานอยู่ แต่ก็ทนใช้ชีวิตแบบนี้มาได้ปีกว่าๆแล้ว รุ้สึกปลง ไม่ชอบ ทุกข์ทรมานมาก ไม่อยากทนเลย
ซึ่งถ้าคำตอบคือ การลาออกจากงาน เปลี่ยนงานใหม่ สุดท้ายผมก้ต้องเจอวิถีการใช้ชีวิตแบบเดิม ที่ต้องตื่นตั้งแต่โคตรเช้ามากๆ เพื่อมาทำงานตั้งแต่เช้า
เบียดๆในการเดินทาง มันก็ไม่ใช่ชีวิตที่ผมอยาก
เลยอยากรู้ว่า ชีวิตที่ผมเจอนี่ เอาตามความเป็นจริง ชีวิตหลายๆคน เป็นแบบนี้ปกติ ใช่ไหมครับ?